“Gönül gözüyle bakan insan bu haslete sahip olmayan kimselerin göremediği nice şeyleri görür !”
Vuku bulan hadiselere nefs gözüyle değil kâlp gözüyle bakan kimse doğru olanı görür ve selamette olur.
Nefs gözüyle bakan , heva ve hevesinin kurbanı olur.
Kâlp gözüyle bakan , Hakk’ın kalbe olan tecellisinin nuru ile bakar ve selamet bulur.
Kâlp gözü ile bakmak ;
Allah için sevmeyi ,
Allah için buğzetmeyi ,
Allah için affetmeyi ,
Allah için ceza vermeyi ,
Her işinde Allah’ın rızasını gözetmeyi getirir !
Kâlp gözü ile bakmak , Rasulullah ( S.A.V.) efendimize zahirde ve batînda tam bir ittibayı gerektirir.
Kur’an ahlâkı ile ahlâklanmayı gerektirir.
Kur’an’ı ve Furkan’ı iyi bilmeyi , yerli yerince ve mertebesine uygun olarak hükmünü icra etmeyi gerektirir.
Allah en doğrusunu bilir.
Ahmet Şahin Uçar